ΣΦΗΝΑΚΙΑ ΚΡΕΜΑΣ ΣΟΚΟΛΑΤΑ – ΦΡΑΟΥΛΑ

Ο ΓΑΜΟΣ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ

Ο γάμος, ειδικά την παλιά εκείνη εποχή και κυρίως στο χωριό, ήταν ένα σημαντικό γεγονός, ένα ορόσημο στη ζωή δύο ανθρώπων, που ενδεχόμενο (και μάλιστα συνηθισμένο) ήταν και να μη γνωρίζονται και ακόμη να μην είχαν ιδωθεί ακόμη. Αυτό οφειλόταν στο γεγονός, ότι οι περισσότεροι γάμοι γίνονταν από προξενιό και πολλές φορές οι μελλόνυμφοι κατάγονταν από διαφορετικά χωριά.
Το σημαντικό αυτό γεγονός το ζούσαν έντονα, όχι μονάχα οι μελλόνυμφοι και το συγγενικό τους περιβάλλον, αλλά και η τοπική κοινωνία.
Το ξεκίνημά του ήταν το προξενιό (πιτίσματα στη Λακωνία), με κυρίαρχο θέμα τις διαπραγματεύσεις για την προίκα (αναχρονιστικός θεσμός, που έφερνε σε δύσκολη θέση τη γυναίκα και ειδικά τις φτωχές – καταργήθηκε με νόμο το 1983). Αυτούς όμως που ενδιέφερε άμεσα ο γάμος, τους μελλόνυμφους, τις πιο πολλές φορές δεν τους ρώταγαν. 
                Οι πατεράδες ήταν οι γενικοί  κουμανταδόροι κι αυτοί έπαιρναν τις αποφάσεις, επιβάλλοντας συχνά στο κορίτσι τους να αποδεχτεί για σύζυγο κάποιο πρόσωπο που δεν ήθελε.
Δεύτερο βήμα ήταν ο αρραβώνας των παιδιών, που βοηθούσε στην καλύτερη γνωριμία και οριζόταν η ημερομηνία του γάμου. Αν απ’ τη πλευρά της κοπέλας ήταν έτοιμοι, δηλ. δεν υπήρχε πρόβλημα με τα προικιά, τότε η περίοδος του αρραβώνα δεν διαρκούσε πολύ.

 Ο γάμος γινόταν πάντα Κυριακή. Πάντως όχι Τρίτη ή Τετάρτη, που θεωρούνταν ημέρες αποφράδες. Ο γάμος γινόταν, συνήθως, Άνοιξη και Φθινόπωρο, εκτός από το Μάη (που ζευγάρωναν τα γαϊδούρια), τη σαρακοστή και τα δίσεκτα χρόνια. Η ανάλογη δοξασία για το δίσεκτο έτος επηρεάζει ακόμα πολλούς αστούς. Την εκλογή του μήνα προσδιόριζαν κατεξοχήν πρακτικοί λόγοι συνδεόμενοι, στο ύπαιθρο, με την απασχόληση στην παραγωγή. Κουμπάρος γινόταν ο νονός του γαμπρού.
                ΠΕΜΠΤΗ
                Η οικογένεια του γαμπρού άρχιζε τις προετοιμασίες από την Πέμπτη. Το πρωί έφτιαχναν τους κουραμπιέδες. Σ` όλη αυτή την προετοιμασία, πρωτοστατούσαν η μάνα του γαμπρού και η γριά γιαγιά του (αν, βέβαια, υπήρχε ακόμη στη ζωή).
Τα γλυκά όμως έβαζαν και τα ζύμωναν “τρεις παντρεμένες”, που ήταν “πρωτοστέφανες”, που ήταν ευτυχισμένες με τους άντρες τους και που είχαν οπωσδήποτε γεννήσει παιδιά.
                ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
                Την άλλη μέρα, την Παρασκευή, ζύμωναν τα ψωμιά του γάμου (τα κουλουρόψωμα –ΜEΤΣΟΒΟ). Είχαν διαλέξει και καθαρίσει από προχτές το σιτάρι και, με τις σχετικές ευχές, το είχανε πάει στο νερόμυλο του χωριού. Και σήμερα οι τρεις ευτυχισμένες παντρεμένες βοήθησαν για να γίνουν τα ψωμιά. Την ίδια μέρα, οι ίδιες γυναίκες, που έχουν το γούρι, ζύμωναν και τις πίττες του γάμου. Ύστερα αυτές και άλλες γυναίκες μαζί και νέες κοπέλες, έφτιαξαν με ζυμάρι ένα σωρό στολίδια πάνω στις πίττες, που έπειτα τις πασπάτεψαν με σουσάμι (για πολυγονία του ζευγαριού) και τις άλειψαν με άφθονο μέλι. Αυτές ήταν οι «μελόπιτες».
Έφτιαχναν πάνω στις πίττες “σταφύλια, πουλιά, σπίτια, άστρα, δέντρα, κλαριά” και πλήθος  άλλα στολίδια. Στη μια πίττα μάλιστα, το “δώρο” του γαμπρού στη νύφη, έφτιαξαν δύο όμορφα πουλιά, ανάμεσα στα οποία ήταν “μια μικρή καρδιά”, και πάνω απ’ αυτή γραμμένο το όνομα του γαμπρού.
                ΣΑΒΒΑΤΟ
                Το Σάββατο, είχαν από το πρωί  απολυθεί στα διάφορα σπίτια οι “καλεστάδες“, μικρότερα αδέλφια και ξαδέλφια του γαμπρού. Είχαν μαζί τους δύο κοφίνια (=καλάθια), το ένα, το μεγάλο, άδειο και στο άλλο μέσα είχαν τα “καλέσματα”, μικρά πολύχρωμα ζαχαρωτά και ένα μοσκογαρύφαλλο, όλα τυλιγμένα σε χαρτί ζελατίνα, μαζί με ένα λουλούδι στην κορφή, ένα κόκκινο γαρύφαλλο. Έδιναν από ένα τέτοιο δώρο σε κάθε συγγενικό σπίτι και τους καλούσαν στο γάμο. Οι προσκαλούμενοι τους κερνούσαν γλυκό και τους έδιναν αβγά, για να φτιάξουν με αυτά δίπλες.
Σε άλλα μέρη, στην αρχή της βδομάδας πριν το γάμο, δύο μικρά κορίτσια γυρνούσαν όλο το χωριό και το καλούσαν στην τελετή. Το κάλεσμα γινόταν με ένα κουφέτο τυλιγμένο σε χαρτί και με ένα κλαράκι βασιλικό. Αλλά και δυο αγόρια με την τσίτσα (ξύλινο μεγάλο παγούρι) γεμάτο κρασί βρίσκονταν εκεί και ο κάθε καλεσμένος έπινε μια γουλιά κρασί.
Την ίδια μέρα έφτιαχναν και τις δίπλες, ενώ την ίδια μέρα, έξω στην αυλή, δύο άντρες και άλλες γυναίκες ετοίμαζαν τα σφαχτά.

 

http://users.sch.gr/vaxtsavanis/o_gamos_sto_xorio.html

 

ΥΛΙΚΑ- ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΕΜΑ ΠΑΤΙΣΕΡΙ ΜΟΥΣΕΛΙΝ

500 ml γάλα

1 κουταλάκι εσάνς βανίλιας Vefa’s House η 5 βανίλιες 

5 κρόκοι αυγού

125 γρ ζάχαρη

25 γρ μαλακό αλεύρι

25 γρ κόρν φλάουερ

1 φλυτζάνι κρέμα γάλακτος χτυπημένη σε σφικτή σαντιγί

χρώμα ζαχαροπλαστικής roze rosado της Wilton

εσάνς  φράουλας

1 συσκευασία  Γιώτης  Γκαρνί σοκολάτα

φράουλες κομμένες στα δυο η ολόκληρες

Ζεστάνετε το γάλα με την εσάνς.

Χτυπήστε στο μίξερ τούς κρόκους με την ζάχαρη μέχρι να γίνει ένα

υποκίτρινο μείγμα και προσθέστε το αλεύρι και το κόρν φλάουερ.

Τραβήξτε την κατσαρόλα από την φωτιά να μείνει λίγο και προσθέστε

το μείγμα του μίξερ.

Βάλτε το σκεύος στην φωτιά και ζεστάνετε ελαφρά κτυπώντας συνεχώς

μέχρι να γίνει το μείγμα παχύρρευστο και να κοχλάσει.

Βράζετε το μείγμα για ένα λεπτό και ανακατεύετε συνεχώς.

Βάλτε την κρέμα στο ψυγείο να σφίξει για 2 ώρες τουλάχιστον  ..

Σκεπάστε την με διάφανη μεμβράνη.

Η μπορείτε να την κάνετε από την προηγούμενη μέρα ..

Χτυπήστε την κρέμα γάλακτος σε σαντιγί.

Βάλτε την πατισερί στον μίξερ ,χτυπήστε την να αφρατέψει και σταδιακά ρίξτε την

την σαντιγί ..

Χωρίστε την σε 2 μέρη..

Στο ένα μέρος προσθέστε το χρώμα και το άρωμα ..Ανακατέψτε να ομογενοποιηθεί.

Στο δεύτερο μέρος προσθέστε το γκαρνί σοκολάτας και χτυπήστε στο μίξερ..

Βάλτε με κορνέ σε μικρά σφηνοπότηρα μέχρι την μέση, την κρέμα φράουλα.

Βάλτε την στο ψυγείο για λίγο να σφίξει ..

 

Προσθέστε από πάνω την κρέμα σοκολάτα..

Βάλτε τα στο ψυγείο να σφίξουν ξανά..

Πριν τα σερβίρετε στολίστε με μισή η μιά ολόκληρη φράουλα..

Μπορείτε να τα φτιάξετε και σε μεγαλύτερα ποτήρια(φτιάξτε μεγαλύτερη ποσότητα κρέμας).

Ένα δροσερό επιδόρπιο για τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού…

 

 

 

 

ΩΣ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ ..
ΝΑ ΠΕΡΝΑΤΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΓΕΙΡΕΥΕΤΕ ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!

 

 

 

 

(Επιμέλεια – Εκτέλεση συνταγής:Ρένα Κώστογλου)
(Φωτογραφίες :Στέλιος Μυλιώτης-Ρένα Κώστογλου)