Σούπα για κάθε γούστο
του Ευτύχη Μπλέτσα
Ως ορεκτικό ή κύριο πιάτο, κρύα ή ζεστή, διαυγής, θολή, αραιή, πηχτή με κομμάτια ή χωρίς, μια σουπίτσα μπορεί να χορτάσει τον κάθε πεινασμένο και να ενθουσιάσει ακόμα και τον πιο απαιτητικό καλοφαγά. Από την κλασική φακή της μαμάς, την κακαβιά του ψαρά και τη μαγειρίτσα, μέχρι το διάφανο consommé των καλών εστιατορίων, οι σούπες θεωρούνται ιδανικές επιλογές για χειμωνιάτικα γεύματα και θρεπτικές λύσεις για μια ισορροπημένη διατροφή.
Ιστορία
Αν και υπάρχουν ενδείξεις για παρασκευή σούπας στη βαθιά προϊστορία, σε κοιλότητες βράχων, η πραγματική ιστορία της σούπας ξεκινάει με την εφεύρεση και τη χρήση δοχείων που επιτρέπανε τη συγκράτηση και το ζέσταμα του νερού. Μια από τις πρώτες σούπες χρονολογείται γύρω στο 6000 π.Χ. την εποχή που χρησιμοποιήθηκαν και τα πρώτα δοχεία από δέρματα ζώων για το μαγείρεμα υλικών μέσα σε νερό.
Η λέξη «σούπα» είναι γαλλική με λατινικές ρίζες και όταν πρωτοεμφανίστηκε τον Μεσαίωνα σήμαινε «ψωμί μουλιασμένο σε ζωμό». Αυτός ο ορισμός δεν απέχει πολύ από τη σημερινή πραγματικότητα, αφού η κατανάλωση σούπας, σχεδόν πάντα, απαιτεί συνοδεία ψωμιού.
Μερικές χαρακτηριστικές ημερομηνίες της σουπο-ιστορίας: Το 1765 άνοιξε το πρώτο εστιατόριο στο Παρίσι με ειδίκευση στις σούπες. Το 1772 οι σούπες αποτέλεσαν, για πρώτη φορά, ειδική ενότητα σε βιβλίο μαγειρικής. Το 1882 κυκλοφόρησε στην Αμερική το πρώτο βιβλίο αφιερωμένο στις σούπες. Το 1897 κονσερβοποιήθηκε η πρώτη συμπυκνωμένη σούπα και από τότε μέχρι σήμερα αμέτρητες έτοιμες «στιγμιαίες» σούπες έχουν γεμίσει τα ράφια των σούπερ μάρκετ.
Σούπες στην Ελλάδα
Η ελληνική γαστρονομία φημίζεται ιδιαίτερα για τις σούπες της και πολλές από αυτές φιγουράρουν σε διεθνή βιβλία μαγειρικής. Δεν είναι τυχαίο που μία σούπα, η φασολάδα, θεωρείται το εθνικό μας φαγητό, ούτε ότι τα γιουβαρλάκια είναι από τα αγαπημένα πιάτα των παιδιών, αλλά ούτε ότι το βράδυ της Ανάστασης όλη η Ελλάδα παραδίδεται στις γευστικές αρετές της μαγειρίτσας. Η σούπα είναι μία από τις αδυναμίες των Ελλήνων, κάτι που αποδεικνύεται από τις αμέτρητες σουποσυνταγές που συναντάει κανείς σε κάθε γωνιά της χώρας.
Πηγή: http://www.wineplus.gr/4/178/526/
ΥΛΙΚΑ-ΕΚΤΕΛΕΣΗ
2 πατάτες
2 φινόκιο
1 κρεμμύδι
3 πράσα
5 κλωναράκια σέλινο
3 καρότα
5 μπουτάκια κοτόπουλου κομμένα στην μέση η ένα ολόκληρο κοτόπουλο κομμένο σε κομμάτια
αλάτι-πιπέρι
μισό φλυτζάνι σουσαμάκι(ζυμαρικό)
Βράζουμε το κοτόπουλο. Το ξαφρίζουμε.
Αφαιρούμε από την κατσαρόλα.
Καθαρίζουμε και κόβουμε σε ομοιόμορφα κομμάτια όλα μας τα λαχανικά.
Τα βάζουμε σε καθαρή κατσαρόλα.
Ρίχνουμε τον ζωμό του κοτόπουλου περασμένο από σήτα.
Αφήνουμε τα λαχανικά να βράσουν αλλά όχι να λιώσουν.
Ρίχνουμε το σουσαμάκι.
Σερβίρουμε μαζί με ένα κομμάτι από το κοτόπουλο σε κάθε μερίδα
η αν θέλουμε το ξεψαχνίζουμε και προσθέτουμε όλο το ψαχνό μέσα στην κατσαρόλα .
ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
Εάν θέλουμε οι σούπες μας να παρασκευαστούν γρήγορα φροντίζουμε να ψιλοκόψουμε τα διάφορα υλικά μας.
Όσο περισσότερα στέρεα υλικά έχουμε στο νερό μας, τόσο πιο γευστική και μυρωδάτη θα γίνει η σούπα μας. Δεν ξεχνάμε όμως ποτέ ότι τα υγρά θα πρέπει να καλύπτουν ελαφρά τα υλικά μας μέσα στην κατσαρόλα και αν χρειαστεί, μπορούμε να προσθέσουμε λίγο νερό ακόμα κατά το μαγείρεμα.
Ποτέ δεν αφήνουμε τη σούπα ή τον ζωμό μας να βράσει σε μεγάλη θερμοκρασία. Πρέπει να διατηρούμε τη θερμοκρασία σε εκείνο τον βαθμό, όπου θα δημιουργούνται μικρές φουσκάλες στην επιφάνεια της σούπας.
Με μια τρυπητή κουτάλα ξαφρίζουμε συνεχώς την επιφάνεια της σούπας μας, ειδικά τα πρώτα 30 λεπτά. Για μεγαλύτερη διευκόλυνση, μπορούμε δίπλα στην κατσαρόλα μας να έχουμε 2 μπολ, το ένα με νερό για να καθαρίζουμε την κουτάλα από τα διάφορα υπολείμματα και το δεύτερο για να ρίχνουμε μέσα ό,τι ξαφρίζουμε.
Στην περίπτωση που ο ζωμός μας γίνει πολύ αραιός, μπορούμε να συνεχίσουμε το βράσιμό του, έως ότου δέσει η γεύση του. Μπορεί βέβαια, καθώς το νερό εξατμίζεται να χάνει ο ζωμός σε όγκο, η γεύση του όμως δένει όλο και περισσότερο.
Για να μη χάνονται οι πολύτιμες βιταμίνες και τα μέταλλα από τα λαχανικά που βράζουν, φροντίζουμε να μαγειρεύουμε τη χορτόσουπά μας ,έχοντας την κατσαρόλα σκεπασμένη με το καπάκι της.
Όσο πιο πολλά λαχανικά έχει η σούπα μας, τόσο και πιο πλούσια σε θρεπτικά συστατικά είναι. Δεν ξεχνάμε να προσθέτουμε το λάδι ελιάς στο τέλος του μαγειρέματος.
Στην περίπτωση που η σούπα μας έγινε περισσότερο αλμυρή απ όσο υπολογίζαμε, δεν την πετάμε, αλλά ρίχνουμε μια φέτα ψωμί ή μισή πατάτα και την αφήνουμε να πάρει μερικές βράσεις.
ΩΣ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ…
ΝΑ ΠΕΡΝΑΤΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΓΕΙΡΕΥΕΤΕ ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!
(Φωτογραφίες :Ρένα Κώστογλου)
(Επιμέλεια-Εκτέλεση συνταγής:Ρένα Κώστογλου)