Η Ιστορία του Γαλακτομπούρεκου…
Γάλα και μπουρέκι. Ένα γλυκό ανατολίτικης προέλευσης βασισμένο στο γάλα, δηλαδή την πλούσια κρέμα που περιέχει, και το φύλλο (στα τούρκικα “μπουρέκ”) γιατί μοιάζει πολύ με το μπουρέκι που περιγράφει μια σειρά από τούρκικα εδέσματα που γίνονταν αρχικά με ζύμη ψωμιού κι έπειτα με λεπτοανοιγμένα φύλλα.
Χαρακτηρίζεται από την πλούσια σιμιγδαλένια κρέμα που δίνει αυτή την κοκκώδη υφή, το τραγανό και βουτυρένιο φύλλο και το σιρόπι να δένει απόλυτα με το υπόλοιπο γλυκό. Συχνά αρωματίζουμε την κρέμα με βανίλια ή ξύσμα λεμονιού/πορτοκαλιού. Πολλοί επίσης χρησιμοποιούν κανέλα στο σιρόπι.
Πρωτίστως η ποιότητα των υλικών να είναι υψηλή ειδικά το φύλλο κρούστας, το βούτυρο και το γάλα. Το βούτυρο που θα χρησιμοποιηθεί για τα φύλλα και την κρέμα πρέπει να είναι φρέσκο βούτυρο γάλακτος(εγώ προτιμώ ευρωπαϊκό βούτυρο). Αυτό δίνει άλλωστε το άρωμα και την πλούσια γεύση. Τα φύλλα πρέπει να βουτυρωθούν πολύ καλά ένα προς ένα και σε όλη την επιφάνεια, για να ψηθούν σωστά κ να γίνουν τραγανά. Για την κρέμα, η οποία γίνεται συνήθως με ψιλό σιμιγδάλι (αυτή προτιμάται αφού το αλεύρι δίνει αμυλώδη γεύση που θεωρείται αρνητικό), θα πρέπει στην προπαρασκευή της να μην πήξει πολύ εφόσον στο φούρνο θα δέσει κι άλλο, και δεν θέλουμε μία πολύ σφιχτή και συμπαγή κρέμα.
Ακόμα μεγάλο ρόλο παίζει το μέγεθος του ταψιού αφού δεν πρέπει να είναι υπερβολικά μεγάλο με αποτέλεσμα να έχουμε μία πολύ απλωμένη και λεπτή στρώση κρέμας, ούτε πολύ μικρό για να μην έχουμε μεγάλη δόση κρέμας σε σχέση με το φύλλο. Το γαλακτομπούρεκο πρέπει να χαραχτεί πριν μπει στο φούρνο και να ψηθεί σωστά για να ψηθούν τα φύλλα ομοιόμορφα κ να γίνουν τραγανά.
Όσον αφορά το σιρόπι τώρα είναι γνωστό πως γίνεται πιο πηχτό σε σχέση (μεγαλύτερη αναλογία ζάχαρης και περισσότερο βράσιμο) με τα άλλα γλυκά ταψιού, πράγμα πολύ σωστό διότι διαφορετικά θα μαλακώσει τα φύλλα και θα εισχωρήσει στην κρέμα. Πρέπει επίσης να κρυώσει τελείως πριν πέσει στο γλυκό για να δέσει κι άλλο. Κρύο σιρόπι λοιπόν στο καυτό -μόλις βγει απ’ το φούρνο- γαλακτομπούρεκο και λίγο λίγο για να μπορέσει να το “πιει” όλο.
ΥΛΙΚΑ-ΕΚΤΕΛΕΣΗ
1,1/2 λίτρα γάλα φρέσκο η μακράς διαρκείας
375 γρ ζάχαρη λευκή
180 γρ σιμιγδάλι ψιλό
75 γρ καλό βούτυρο
ξύσμα από ένα μεγάλο λεμόνι
1 κιλό ( περίπου) λεπτή κρούστα
Βούτυρο λιωμένο για το βουτύρωμα των φύλλων
Ταψί τετράγωνο 30 cm επί 30 cm
Βάλτε το γάλα σε κατσαρόλα μαζί με το ξύσμα να ζεσταθεί.
Προσθέστε την ζάχαρη.
Ανακατέψτε να λιώσει και ρίξτε το σιμιγδάλι.
Ανακατέψτε συνεχώς μέχρι να πήξει η κρέμα (όχι πολύ/εφόσον στο φούρνο θα δέσει κι άλλο)
μέχρι να κάνει φουσκάλες . Τραβήξτε από την φωτιά και ρίξτε το βούτυρο .
Ανακατέψτε να διαλυθεί ..
Αφήστε να κρυώσει ανακατεύοντας συχνά για να μην κάνει <πέτσα>..
Στρώνουμε τα φύλλα μας σε βουτυρωμένο ταψάκι,
(5 πάνω- 5 κάτω/να συναντώνται στο μέσον του ταψιού) βουτυρώνοντας τα ένα ένα.
Βάζουμε 2 φύλλα διπλωμένα-βουτυρωμένα στην μέση.
Ρίχνουμε μέσα την κρέμα και κλείνουμε τα φύλλα μας προς τα μέσα.
Βάζουμε άλλα 8-10 φύλλα από πάνω ( πάντα βουτυρωμένα με πινέλο-εγώ αυτά τα κόβω
ακριβώς στο μέγεθος του ταψιού).
Χαράσσουμε σε κομμάτια με πολύ κοφτερό μαχαίρι( όχι μέχρι κάτω ).
Ψήνουμε στους 150 βαθμούς για 50 λεπτά περίπου.
Μόλις βγεί το ραντίζουμε προσεκτικά με το κρύο σιρόπι
και το αφήνουμε να σταθεί και να κρυώσει.
Μετά πάλι με κοφτερό μαχαιράκι χαράσσουμε τα κομμάτια ( μέχρι κάτω αυτή την φορά).
ΥΛΙΚΑ-ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΙΡΌΠΙ
600 ml νερό
1200 γρ ζάχαρη
1 ολόκληρο λεμόνι ( τραβήξτε μαχαιριές χωρίς να το κόψετε σε κομμάτια)
2 κουταλιές της σούπας γλυκόζη
Βάλτε όλα τα υλικά μαζί να βράσουν για 25-30 λεπτά..
Το σιρόπι σας πρέπει να κρυώσει εντελώς για να το ρίξετε πάνω στο γλυκό.
εγώ το φτιάχνω από την προηγούμενη και το βάζω στο ψυγείο .
ΩΣ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ..
ΝΑ ΠΕΡΝΑΤΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΓΕΙΡΕΥΕΤΕ ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!
(Επιμέλεια κειμένων– Εκτέλεση συνταγής:Ρένα Κώστογλου)
(Συνταγή του Ζαχαροπλάστη Γιάννη Μακρή )
(Φωτογραφίες :Ρένα Κώστογλου)