Η Παγκόσμια Ημέρα Ζυμαρικών καθιερώθηκε το 1998, με πρωτοβουλία της Ένωσης των Ευρωπαίων Βιομηχάνων Ζυμαρικών (UNAFPA) για να γνωστοποιήσει στο ευρύ κοινό τη γευστική και θρεπτική αξία των ζυμαρικών.
Η καταγωγή των ζυμαρικών είναι μία πολύπλοκη ιστορία με πολλούς μύθους και αντιφάσεις. Ο ευρύτατα διαδεδομένος θρύλος ότι τα μακαρόνια έφερε στην Ιταλία ο Μάρκο Πόλο με την επιστροφή του από την Άπω Ανατολή τον 13ο αιώνα απορρίπτεται πλέον από τους μελετητές.
Η πρώτη αναφορά στην ύπαρξη των ζυμαρικών χρονολογείται γύρω στο 1000 π.χ., στην αρχαία Ελλάδα, όπου η λέξη “λάγανον” περιέγραφε μία φαρδιά πλακωτή ζύμη από νερό και αλεύρι, την οποία έκοβαν σε λωρίδες. Η ζύμη αυτή μεταφέρθηκε και στην Ιταλία από τους πρώτους Έλληνες έποικους γύρω στον 8ο αιώνα π.χ., και μετονομάστηκε σε “laganum” στα λατινικά, τα σημερινά Λαζάνια. Το γεγονός πιστοποιείται από Λατίνους συγγραφείς όπως ο Κικέρων, ο Οράτιος και από τον περίφημο καλοφαγά Απίκιο, ο οποίος στην πρώτη ίσως συμπληρωμένη μαγειρική στην ιστορία περιγράφει αυτοκρατορικά γεύματα με “laganum”.
Η πρώτη όμως χειροπιαστή απόδειξη για την ύπαρξη των ζυμαρικών ανήκει σε ευρήματα που ανακαλύφθηκαν σε τοιχογραφίες του 4ου αιώνα π.χ., σε οικισμό των Ετρούσκων βόρεια της Ρώμης, όπου αναπαριστούνται διάφορα σκεύη για το βράσιμο νερού, μία επιφάνεια για την ανάμιξη νερού με αλεύρι, ένας κυλινδρικός πλάστης και ένα εργαλείο κοπής, παρόμοιο με αυτό που χρησιμοποιείται σήμερα για να κόβουμε τα ζυμαρικά.
Τα ζυμαρικά υπήρχαν χωρίς αμφιβολία και στην αρχαία Κίνα, καθώς και στον Αραβικό κόσμο, αφού υπάρχουν γραπτές αναφορές σε μεσαιωνικά κείμενα του Ισλάμ για κάποια ζυμαρικά με την ονομασία “rishta”. Aυτό που παραμένει άγνωστο είναι το κατά πόσον αυτά προϋπήρχαν της Ελληνικής εκδοχής.
Η πρώτη συγκεκριμένη γραπτή αναφορά σε χυλοπίτες μαγειρεμένες με βράσιμο βρίσκεται στο Ταλμούδ της Ιερουσαλήμ, είναι γραμμένη στα αραμαϊκά και χρονολογείται στο 5 αιώνα μ.Χ. Οι χυλοπίτες αυτές αναφέρονται ως itriyah
Όταν η Σικελία καταλήφθηκε τον 9ο αιώνα από τους Σαρακηνούς αυτοί μετέφεραν και τις διατροφικές τους συνήθειες οι οποίες περιελάμβαναν και τα ζυμαρικά. Σε κείμενα του 12ου αιώνα γίνεται αναφορά στην παραγωγή ενός είδους σπαγγέτι στο Παλέρμο, με το όνομα “itria”, λέξη Περσική που σημαίνει “κορδόνια”. Το είδος αυτό παράγεται μέχρι και σήμερα στην Σικελία και αποκαλείται “trii”.
Η πρώτη συμπληρωμένη συνταγή ζυμαρικών καταγράφεται στα μέσα του 15ου αιώνα στο βιβλίο του μάγειρα Martino da Como και αργότερα συναντάμε τα ζυμαρικά στα κείμενα του Bartolomeo Sacchi, ο οποίος μας λέει ότι τα μακαρόνια πρέπει να βράζονται για όσο διαρκούν τρία “Πάτερ Ημών”.
Αναφορές στα μακαρόνια γίνονται και στα κείμενα του Βοκκάκιου, ο οποίος στο “Δεκαήμερο” περιγράφει μία φανταστική χώρα με βουνά από τριμμένη παρμεζάνα όπου ζει ένας λαός που δεν κάνει τίποτε άλλο από το να φτιάχνει μακαρόνια και ραβιόλια, αποδεικνύοντας ότι τα μακαρόνια αποτελούσαν πια μέρος της ζωής στην Ιταλία.
Από τον 15ο αιώνα και μετά τα μακαρόνια αρχίζουν να κατασκευάζονται και σε εμπορική βάση αλλά είναι τον 18ο αιώνα που τα μακαρόνια γνώρισαν την μεγάλη τους άνθηση. Το 1700 υπήρχαν στην Νάπολη κάπου 60 καταστήματα που πουλούσαν ζυμαρικά, τα οποία έφτασαν τα 280 το 1785. Το κλίμα της Νάπολης ήταν ιδανικό για την σωστή αποξήρανση των μακαρονιών τα οποία άπλωναν σε ξύλινες βέργες στον ήλιο να στεγνώσουν σε κάθε γωνιά της πόλης.
http://kokiniklwstidemeni.blogspot.gr/2009/10/blog-post.html
ΥΛΙΚΑ-ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΑΛΤΣΑ ΓΑΡΙΔΑΣ ΜΕ ΣΚΟΡΔΟ ΚΑΙ ΣΑΜΙΩΤΙΚΟ ΟΥΖΟ
1,1/2 κιλό γαρίδες μεγάλες
10 σκελίδες σκόρδο κομμένες σε φετούλες
150 γρ ούζο
αλάτι και πιπέρι
μια ντομάτα ξεφλουδισμένη χωρίς σπόρια κομμένη σε κυβάκια
50 γρ νερό
1 κουταλάκι του γλυκού ζάχαρη
Βούτυρο η μαργαρίνη για το σοτάρισμα
Καθαρίστε τις γαρίδες από τα τσόφλια τους ..
Πλύντε τες καλά και αφαιρέστε το αντεράκι τους.
Λιώστε το βούτυρο σε εν μεγάλο αντικολλητικό τηγάνι …
Σωτάρετε μαζί τις γαρίδες και το σκόρδο..
Αλατοπιπερώστε. Σβηστέ με το ούζο .. Αφήστε να εξατμιστεί το αλκοόλ .
Προσθέστε τα κυβάκια της ντομάτας και την ζάχαρη ..
Ανακατέψτε να λιώσει η ζάχαρη και προσθέστε το νερό ..
Αφήστε να πάρει μια βράση και τραβήξτε από την φωτιά ..
Η σάλτσα σας είναι έτοιμη .. Φυλάξτε την στην άκρη.
ΥΛΙΚΑ-ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΥΜΗ
Περίπου 750-800γρ αλεύρι Αλλατίνη για όλες τις χρήσεις
2 ολόκληρα αυγά και 2 κρόκοι
190 γρ νερό
1 κουταλια της μελάνι σουπιάς
αλάτι
Βάζουμε όλα τα υλικά σε ένα μπώλ.
Αρχίζουμε το ζύμωμα.
Πρέπει να κάνουμε μια ζύμη σφικτή που να μην κολλάει στα χέρια.
Την κόβουμε σε 5 μπάλες. Αφήνουμε να ξεκουραστούν για λίγο σκεπασμένες
με μια υγρή πετσέτα για να μην ξεραθούν.
Περνάμε κάθε μπάλα από το μηχάνημα των ζυμαρικών( στο 7) πρώτα μια φορά
για να ανοίξει και ξανά μετά για να λεπτύνει( στο 5)..
Ρυθμίσουμε εμείς πόσο λεπτά θέλουμε τα ζυμαρικά μας.
Ανοίγουμε με τον ίδιο τρόπο όλες τις μπάλες σε φύλλο και τίς βάζουμε σε αλευρωμένο πάγκο.
Τις περνάμε από το ειδικό εξάρτημα που κόβει ζυμαρικά.
Εγώ εδώ έκοψα την πάστα μου σε φαρδιές λωρίδες για να κάνω τις παπαρδέλες.
Βάζετε σε κατσαρόλα νερό, αλάτι και λίγο ηλιέλαιο να κοχλάσει και ρίχνετε τα μακαρόνια σας.
Ανακατεύετε με πηρούνα για να μην σας κολλήσουν.Βράστε για 10 λεπτά περίπου.
Όσο πιο λεπτά τα κάνετε τόσο πιο λίγο χρόνο βρασίματος θέλουν..
Στραγγίστε τα σε σουρωτήρι.
Σερβίρετε ζεστά μαζί με την υπέροχη σάλτσα γαρίδας και ένα ποτήρι καλό λευκό κρασί..
Καλή σας όρεξη!!
ΩΣ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ ..
ΝΑ ΠΕΡΝΑΤΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΓΕΙΡΕΥΕΤΕ ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ.
(Επιμέλεια – Εκτέλεση συνταγής:Ρένα Κώστογλου)
(Φωτογραφίες :Ρένα Κώστογλου)