Στις αρχαίες ανατολικές θρησκείες, τα αυγά είναι σύμβολο δημιουργίας που συνδέεται με τις γιορτές της άνοιξης για αναγέννηση και αναζωογόνηση. Πολύ αργότερα, συνδέθηκαν με το Πάσχα, που ως χριστιανικό σύμβολο συμβολίζουν την Ανάσταση.
Στα σανσκριτικά, την ιερή γλώσσα της Ινδίας, είναι γραμμένο ότι το κοσμικό αυγό περιείχε το αιώνιο πνεύμα που γεννιέται, πεθαίνει και ξαναγεννιέται αιώνια.
Οι Αιγύπτιοι πίστευαν ότι ο θεός Πτα δημιούργησε το αυγό από τον ήλιο και το φεγγάρι.
Οι Φοίνικες, πίστευαν ότι ο ουρανός και η γη γεννήθηκαν σε ένα τεράστιο αυγό που διαχωρίστηκε στα δύο.
Στην Κίνα συνηθίζονται οι προσφορές αυγών την άνοιξη για γονιμότητα και αναγέννηση.
Λόγω της σύνδεσής του με την καινούρια ζωή, το αυγό έχει συχνά θεωρηθεί ως αφροδισιακό ή σύμβολο της γονιμότητας. Οι χωρικοί της Κεντρικής Ευρώπης έτριβαν ένα αυγό στη λεπίδα του άροτρου ελπίζοντας να βελτιώσει τη σοδειά τους, ενώ στη Γαλλία συνηθίζεται για τη νύφη να σπάει ένα αυγό στο κατώφλι του νέου σπιτιού, πριν από την είσοδο, για να εξασφαλίσει πολλούς απογόνους. Για τους Εβραίους αντίθετα, τα αυγά είναι τροφή πένθους – τροφή δηλαδή που δεν έχει ολοκληρωθεί η ζωή κάτι που συναντάμε και σε λαούς της Μεσοποταμίας, όπου προσφέρουν αυγά στους νεκρούς.
Από τα προϊστορικά χρόνια οι προγονοί μας κατανάλωναν αυγά από διάφορα είδη πουλιών. Στη διατροφή τους – εκτός από αυγά πουλιών – συμπεριλαμβανόταν και αυτά των χελωνών και του αλιγάτορα. Την εποχή των κυνηγών-τροφοσυλλεκτών, οι άνδρες που έφερναν το φαγητό «λεηλατούσαν φωλιές» και μάζευαν αυγά από πάπιες, χήνες, φραγκόκοτες, περιστέρια, ορτύκια, ακόμα και από στρουθοκαμήλους. Συλλέγονταν αυγά από κάθε είδους πτηνό και ήταν μια καλή τροφή, όταν δεν υπήρχε κρέας. Με άλλα λόγια, ήταν ένας τρόπος για να αντιμετωπιστεί η έλλειψη ζωικών πρωτεϊνών.
Ωστόσο, η περίοδος που άρχισε η εξημέρωση των πτηνών για κατανάλωση αυγών είναι άγνωστη. Μερικά ινδικά ιστορικά συγγράμματα αναφέρουν πώς το κοτόπουλο ήταν ήδη εξημερωμένο το 3200 π.Χ. Σε αιγυπτιακά και κινεζικά γραπτά αναφέρεται ότι οι κότες έδιναν τα αυγά τους στον άνθρωπο από το 1400 π.Χ. Στην Αρχαιότητα, οι Φοίνικες προτιμούσαν τα αυγά στρουθοκαμήλου, ενώ οι Ρωμαίοι κατανάλωναν εκτός από αυγά κότας και αυγά χήνας, φασιανού και μπλε παγονιού Οι Κινέζοι προτιμούσαν τα αυγά κότας και περιστεριού, αλλά κατανάλωναν και αυγά διαφόρων άλλων πτηνών.
Οι αρχαίοι Πέρσες και οι Κέλτες γιόρταζαν την εαρινή ισημερία δωρίζοντας κόκκινα αυγά. Τα αβγά μοιράζονταν στη διάρκεια του γεύματος, και στη συνέχεια, συνέθλιβαν προσεκτικά το κέλυφος σαν να κατέστρεφαν τις ημέρες της κακοκαιρίας. Ήταν μια τελετή που γινόταν για να διώξουν τον χειμώνα και να υποδεχτούν την νέα ζωή που έφερναν η άνοιξη και το φως.
http://poultry.gr/v2/index.php/eggs-a-few-words/history-of-egg/
ΥΛΙΚΑ-ΕΚΤΕΛΕΣΗ(για 2 άτομα)
2 μέτρια κολοκυθάκια κομμένα σε μικρά κυβάκια
4 μεσαία αυγά
3 κουταλιές της σούπας νερό
αλάτι και πιπέρι
λίγο λάδι για το τηγάνι
Κόψτε τα κολοκυθάκια σας και βάλτε τα σε ένα τηγανάκι με απειροελάχιστο λάδι.
Σε μέτρια φωτιά σοτάρετε μέχρι να μαλακώσουν και να βγάλουν τα νερά τους ..
Τα κολοκύθια περιέχουν πολύ νερό γιαυτό <μαζεύουν> όταν τα σοτάρουμε.
Ρίξτε λίγο αλάτι.
Σε ένα μπολ βάλτε τα αυγά και ρίξτε λίγο πιπέρι ..
Προσθέστε μέσα στο μπολ το νερό.
Το νερό κάνει την ομελέτα πιο αφράτη.
Χτυπήστε τα για λίγο με ένα πιρούνι και ρίξτε τα πάνω στα κολοκυθάκια.
Αφήστε τα για λίγο και περάστε το ξύλινο κουτάλι σας περιμετρικά της
ομελέτας να ξεκολλήσει από τα τοιχώματα ..
Κάντε μικρά τρυπήματα για να ψηθούν τα αυγά παντού.
Γυρίστε την ομελέτα με ένα πιάτο και βάλτε την ξανά πάνω στο μάτι.
Σβήστε την φωτιά ( ηλεκτρική κουζίνα).
Αφήστε τα εκεί για 3-4 λεπτά ..
Βάλτε την ομελέτα σας σε πιάτο.
Σερβίρετε και απολαύστε την ομελέτα σας για πρωινό, για κολατσιό
η σαν γρήγορο πιάτο που περιέχει και πρωτεΐνες(αυγά) αλλά
και λαχανικά(κολοκυθάκια).
ΩΣ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ….
ΝΑ ΠΕΡΝΑΤΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΓΕΙΡΕΥΕΤΕ ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!
(Φωτογραφίες:Ρένα Κώστογλου)
(Επιμέλεια-Εκτέλεση συνταγής:Ρένα Κώστογλου)